کاش هیچگاه بزرگ نمیشدم!!!!و ای کاش دنیای بزرگسالی به همان زیبایی بود که در رویاهای کودکی خود می پنداشتم !وبراستی خیلی جالب است شاید قسمت اعظم آرزوهای دوران کودکی هریک از ما رویای بزرگ شدن و عبور از محدودیتها و قید و بندهای دوران کودکی بودحال آنکه نمیدانستیم با همان قید و بند ها و بایدها و نبایدها در حال تجربه کردن یکی از بهترین دورانهای زندگی هستیم وعجیبتر از همه برای من این است که در دوران کودکی بچه هایی را دیدم و شناختم که عجیب مرد بودند و بزرگ و هم اکنون بزرگسالانی را میبینم که عجیب بچه اندََََ و کوچک و نمی دانم و نمی فهمم که مگر بعضی چه کرده اند و چه دارند که چنان رفتار میکنند که گویی این کره خاکی حول محور انان میچرخد!!!و ای کاش بعضی میتوانستند گند تعفن اخلاق و رفتارشان را احساس کنندبعضی اوقات با خود می اندیشم که نکند من هم روزی روزگاری اینچنین بشوم و نکند کاری کنم که درنظر دیگران اینچنین باشم...کاش هیچگاه بزرگ نمیشدم.
سرآغاز(شنبه 86 اردیبهشت 15 ساعت 12:53 صبح )
سلام سلام به هرکس که لحظه ای از وقت خود را به خواندن این متن اختصاص میدهد نمیدانم از کجا شروع کنم حرفهای زیادی است برای گفتن و نوشتن ودرددل می دانید به نظر من ما در دنیای عجیبی زندگی میکنیم دنیایی پر از مفاهیم متضاد که گاه درک اینهمه تضاد در کنار هم برای انسان دشوار میشود (شاید بهتر باشد بگویم برای من دشوار می شود) دنیایی که در شلوغی سرسام آور و گاه آزاردهنده ی آن تنهای تنهاییم دنیایی که با همه ی امکانات و پیشرفتهایش همچنان عاجز از حل بسیاری از موضوعات و مسایل پیش پااافتاده است و انسانهیی که هر چقدر تمدن پیشرفت می کند باز هم اسیر جاهلیتهای خاص زمان خود میشوند وووو.... می خواهم افکار و دغدغه های ذهنیم را و هر آنچه که در سراچه ی ذهنم می گذردرا گاه و بیگاه در معرض دید و بوته ی نقد خوانندگانی که ممکن است سری به این وبلاگ بزنند بگذارم و با آنان تبادل نظر کنم منتظر پیامهایی که ممکن است بفرستید هستم تا بعد ....
لیست کل یادداشت های وبلاگ?
