به نامش سلام
شعره خيلي خيلي جالب ، خوندني ، قابل ِ فکر و احساسي اي بود
ممنون که آدرس ِ اين وبتون رو بهم داديد،
من خيلي خوب نمي تونم با يادداشت هاي روزانه ارتباط برقرار کنم،
مخصوصا اين يادداشت هاي اخريتون که راجع به سربازي بود!
وقتي گاهي کم ميارم،
نمي دونم چه رفتاري يا چه عکس العملي بايد
در برابره آدم ها انجام بدم،واقعا به صبر و تحمل ِ خدا حسوديم ميشه!
مثلا اينکه آدم ها همه اش مي خوان هر چيزي رو توي قالب ِ ذهني ِ خودشون جا کنند!
اين خيلي من رو عذاب مي ده، و واقعا لجم در مياد، بعد فکر مي کنم
که ببين خدا چي مي کشه از دست ِ ما!!!
ياحق.